Wspólnota Św. Józefa - to Dom o rodzinnym i wspólnotowym charakterze przeznaczony dla osób z poważną niepełnosprawnością intelektualną, które wymagają wsparcia w samodzielnym funkcjonowaniu po śmierci swych rodziców.

Życie we Wspólnocie ma charakter rodzinny i pozbawione jest cech instytucjonalności. Brak w nim podziału na pensjonariuszy i personel. Wraz z osobami niepełnosprawnymi zamieszkują socjusze (wolontariusze podejmujący swe obowiązki bez wynagrodzenia), którzy zapewniają  bezpieczeństwo, zabezpieczają sprawy bytowe, ale przede wszystkim budują bliskie, rodzinne relacje z osobami podopiecznymi. Mieszkańcy aktywnie uczestniczą w codziennym życiu Domu, wykonując swoje codzienne obowiązki, czy aktywnie wypełniając czas wolny. W efekcie utrzymują sprawność społeczną, a także nabywają nowe praktyczne umiejętności. Funkcjonowanie Domu wspierają także wolontariusze z zewnątrz, po przejściu odpowiedniej formacji w strukturach SPES.

Pierwsza nasza podopieczna zamieszkała w tworzonej przez nas Wspólnocie Św. Józefa we wrześniu 2010 roku. Obecnie we Wspólnocie przebywa trzech podopiecznych. Osoby te nadal, po śmierci swych rodziców, uczestniczą w zajęciach naszego Warsztatu Terapii Zajęciowej, w sobotnich aktywnościach Wspólnot Spotkań oraz w obozach terapeutycznych. Korzystanie z wszystkich struktur terapeutycznych SPES umożliwia im utrzymanie i umacnianie dotychczasowych więzi z bliskimi osobami. 

Wspólnota mieszkała w wynajętym lokalu, a w październiku 2018 roku przeprowadziła się do budynku kupionego przez stowarzyszenie w 2012 roku. Remont i przebudowa trwały 4 lata gdyż niezbędna była likwidacja barier architektonicznych oraz dostosowanie do potrzeb osób niepełnosprawnych.

O inicjatywie w prasie: Więcej niż mury, Nadzieja na dom