Majowe spotkanie Klubu Integracyjnego Stowarzyszenia SPES było nie tylko okazją do wspólnego spaceru nad Jeziorem Paprocany i podziwiania przyrody, ale przede wszystkim do wzmacniania relacji i trenowania codziennych umiejętności w praktyce. W kameralnym gronie – osoby z niepełnosprawnością intelektualną wraz z asystentami – wyruszyliśmy na wyprawę pełną wrażeń.

Spacer klubowiczów nad Jeziorem Paprocany

Spotkanie Klubu Integracyjnego rozpoczęliśmy na dworcu, gdzie uczestnicy ćwiczyli odczytywanie rozkładu jazdy autobusów – to ważny krok w kierunku samodzielności. W Tychach trasa spaceru prowadziła wzdłuż linii brzegowej Jeziora Paprocany, gdzie zachwycała nas wiosenna przyroda i... działalność bobrów. Wspólnie uczyliśmy się rozpoznawać ślady ich obecności – ścięte drzewa z wyraźnymi śladami zębów różniły się od tych złamanych przez siły natury. Gdy dotarliśmy do zameczku w Promnicach, okazało się, że jest w remoncie, ale mogliśmy przyjrzeć się postępowi prac zza ogrodzenia. Przeszliśmy blisko 6 km. 

WPŁACAM DARDrogi Czytelniku! Prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1,5% podatku na rehabilitację i integrację osób z niepełnosprawnością intelektualną. Dziękujemy!

Czego uczą się uczestnicy i asystenci podczas spotkań klubowych SPES? 

Całe wyjście stało się przestrzenią do budowania relacji, rozmów, poznawania się, przełamywania barier. Dla wielu osób, zarówno dla uczestników jak i asystentów, to prawdziwy trening społeczny. Nie tak łatwo jest odnaleźć się w grupie, aktywnie uczestniczyć w rozmowach na różne tematy, podejść do kolegi, koleżanki i zagadać na jakiś temat, schować telefon do kieszeni i okazać zainteresowanie. Po spacerze zatrzymaliśmy się w restauracji, gdzie przy kawie, lodach i pizzy toczyły się dalsze rozmowy. To był dobry dzień. Cieszymy się, że niepozorne sytuacje, gesty, jeszcze w tak pięknych okolicznościach przyrody, tak wiele nas uczą i dają radość.

Do zobaczenia na czerwcowym Klubie. Widzimy się już 7 czerwca.