320 metrów pod ziemią spotkaliśmy się na kolejnym wypadzie klubu. Chcieliśmy zobaczyć jak wygląda prawdziwa szychta hajera. Przed zjazdem szolą, każdy obowiązkowo musiał ubrać kask. Gdy zabrzmiały 3+2 bardzo dźwięczne dzwonki, zjechaliśmy pod śląską ziemię.

Pierwszymi pomocnikami górników, około 160 lat temu były konie. Jak się dowiedzieliśmy górnicy zabierali ze sobą na dół także inne zwierzęta, m.in. kanarki, a także myszy i szczury. Te ostatnie nie tylko zjadały jedzenie jakie mieli górnicy, ale również ostrzegały przed nadchodzącym niebezpieczeństwem. Krążąc wśród zawiłych chodników kopalnianych, dzielnie maszerowaliśmy to w górę to w dół często pokonując schody.  Jeden z odcinków chodnikowych był bardzo wąski i niski. Poznaliśmy także  różne rodzaje zbrojeń chodnikowych. Początkowo były to drewniane sztomple, później metalowe.  Męskiej części wycieczki oczywiście najbardziej podobały się maszyny, których używa się do wydobycia czarnego złota. Mogliśmy zobaczyć prawdziwy kombajn, strug węglowy, taśmociąg. Największe wrażenie zrobiła na nas sprowadzona ze Szwajcarii Alpina. W górach służyła do drążenia tunelów, a u nas do wydobycia węgla, drążenia chodników. Dziewczyny natomiast zachwyciły się kolejką elektryczną, która pędziła 1,8 m/s. Wycieczka do kopalni Guido była bardzo udana. Ciemno, głośno brudno, ale jesteśmy znowu bogatsi o nowe doświadczenia i wiedzę. Czy wiecie co znaczą słowa: urobek, hercówka czy spąg? Ha, a my już wiemy.

Z górniczym pozdrowieniem SZCZĘŚĆ BOŻE.