Sąd Rejonowy w Rybniku wydał wyrok w sprawie z odwołania od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, w którym przyznał osobie niesłyszącej uprawnienie do karty parkingowej. Korzystne orzeczenie zostało wydane, choć w żadnej z opinii biegłych sądowych nie stwierdzono wymaganych do tego znacznie ograniczonych możliwości samodzielnego poruszania się. Sąd ustalając stan faktyczny podzielił sporządzone przez zespół SPES zastrzeżenia do czterech opinii sądowo – lekarskich. Na tej podstawie stwierdził, że biegli ortopedzi i neurolodzy błędnie uznali, że odwołujący nie spełnia przesłanek do przyznania karty parkingowej.  

O udzielenie pomocy poprosił nas starszy mężczyzna, niesłyszący dzieciństwa, legitymujący się z tego powodu orzeczeniem zaliczającym go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wydanym na stałe. Od 2002 roku korzystał z karty parkingowej. W 2014 roku na skutek zmiany przepisów Prawo o ruchu drogowym, złożył wniosek o zmianę orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, by nie utracić karty parkingowej. Zarówno Powiatowy Zespół Orzekania o Niepełnosprawności w Rybniku, jak też Wojewódzki Zespół Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Śląskim (dalej WZON), odmówiły zmiany, wskazując, iż odwołujący posiada ważne orzeczenie o zaliczeniu do stopnia niepełnosprawności i nie nastąpiło istotne pogorszenie stanu zdrowia. 

W odwołaniu od orzeczenia Powiatowego Zespołu Orzekania o Niepełnosprawności w Rybniku, a następnie w odwołaniu od orzeczenia WZON oraz w toczącym się postępowaniu sądowym wykazaliśmy, że zaistniały okoliczności uzasadniające wydanie ponownego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Nowe orzeczenie powinno uwzględniać zmianę stanu zdrowia i wynikających z tego wskazań, w szczególności wskazania do karty parkingowej. Nasz klient z racji wieku i doznanych urazów w wypadkach komunikacyjnych miał znacznie ograniczone możliwości poruszania się. Rozpoznano u niego między innymi pourazowy, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego na tle zmian zwyrodnieniowych oraz  początkowe zmiany zwyrodnieniowe obu stanów biodrowych.  

Powołani w sprawie biegli sądowi z zakresu ortopedii i neurologii w czterech wydanych opiniach sądowo – lekarskich nie stwierdzili, by mężczyzna miał znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Do każdej z tych opinii sporządziliśmy zastrzeżenia. Nasze zarzuty dotyczyły również nieprawidłowej oceny stanu zdrowia wynikającej z niemożności porozumienia się biegłych z niesłyszącym. Wskazaliśmy, że dla osoby cierpiącej na obustronną głuchotę zmuszonej do kontaktu poprzez odczytywanie mowy z ruchu warg i zapisywanie odpowiedzi na kartce, co wymaga koncentracji i uwagi - taka wymiana informacji w trakcie wizyty u lekarza jest skomplikowana. Najskuteczniejszym sposobem komunikowania się w tej sytuacji jest jedynie pomoc tłumacza języka migowego, na którą w trakcie badań przez biegłych odwołujący nie mógł liczyć. 

Sąd Rejonowy w Rybniku w wyroku z dnia 28.10.2016 r, sygn. akt: VU 24/15 zmienił zaskarżone orzeczenie, w ten sposób, że dodatkowo ustalił symbol przyczyny niepełnosprawności 05 – R (upośledzenie narządu ruchu) oraz wskazał na uprawnienie do karty parkingowej przez spełnienie w pkt 9 orzeczenia przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art.8 ust 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 Prawo o ruchu drogowym.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że z uwagi na ogólny stan zdrowia tj. łącznie z przyczyn neurologicznych, ortopedycznych i laryngologicznych odwołujący jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, wymaga częściowej lub okresowej pomocy innych osób z uwagi na utrudnioną komunikację. W ocenie Sądu istniejące u odwołującego schorzenia powodują znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się.

Po uprawomocnieniu wyroku nasz klient złożył wniosek o kartę parkingową. Legitymuje się kartą parkingową wydaną na okres 5 lat.   

Przebieg sprawy