Paweł korzysta już z nowego wózka z systemem rehabilitacyjnym. Jest szczęśliwy, że może nadal siedzieć, co nie było możliwe w innych wózkach. Poduszki siedziska ściśle otulają głowę, tułów, ramiona, stabilizują ciało. Zanik mięśni zabiera Pawłowi siły, ale nie determinację do życia. Gdy siedzi, ma szansę na większą samodzielność i aktywność. Dziękujemy Darczyńcom za pomoc stypendystom Programu Pomocy Dzieciom Stowarzyszenia SPES. 

Mięśnie Pawła zanikają

Paweł jest stypendystą Programu Pomocy Dzieciom od 2016 roku. Od dziecka choruje na dystrofię mięśniową Duchenna, która postępuje i jest nieuleczalna. Od 14 roku życia oddycha przez respirator. W każdej sferze życia zależy od osób trzecich. Rodzice robią wszystko, co w ich mocy, aby mógł żyć aktywnie na ile to możliwe. Z sukcesem ukończył liceum. Jest zagorzałym kibicem piłki nożnej, turniejów żużlowych i rowerowych. Choroba nie ominęła rodzeństwa Pawła: Tomka i Jasia. 

WPŁACAM DARDrogi Czytelniku! Prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1% podatku na sfinansowanie stypendiów przekazywanych przez nasze Stowarzyszenie dla dzieci w ciężkim stanie klinicznym. Dziękujemy!

Choroba dotknęła całą rodzinę

Tomek jest Aniołem. Najstarszy z braci zmarł rok temu. Paweł i Tomek praktycznie wszystko robili razem, dzielili też pasję do sportu. Jego śmierć była ciosem dla całej rodziny. Paweł stracił i brata i przyjaciela. Jaś ma 8 lat. Jeszcze dwa lata temu biegał jak inne dzieciaki. Teraz również jeździ na wózku. Jest w spektrum autyzmu. Chłopaki potrzebują całodobowej opieki. Mama, pani Agata nie może zostawiać dzieci nawet na moment. Tata, pan Jarek, po pracy wraca do domu, aby odciążyć żonę w opiece. Oboje mają zwyrodnienie kręgosłupa na skutek codziennego dźwigania synów. Koszty pielęgnacji i rehabilitacji sprawiają, że pieniędzy ledwo wystarcza na życie, leczenie, rehabilitację, dlatego wspieramy rodzinę poprzez comiesięczne stypendium. 

Zwykłe wózki nie dają rady

Zanik mięśni zdeformował kręgosłup Pawła tak bardzo, że groziła mu pozycja leżąca. Nie potrafił siedzieć w wózku. Rodzice od kilku lat poszukiwali odpowiedniego sprzętu, ale we wszystkich ciało chłopca dosłownie się „przelewało”. Gdy natrafili na wózek wyposażony w modułowy system rehabilitacyjny do pozycjonowania pacjenta – pojawiła się nadzieja. Kwota za komfort siedzenia była jednak nie do udźwignięcia dla rodziny, dlatego wsparliśmy zakup środkami z funduszu stypendialnego Stowarzyszenia SPES.

Nowy wózek – powrót do gry

Zadaniem systemu rehabilitacyjnego w wózku jest takie szczelne otulenie poszczególnych części ciała, aby nadać mu bezpieczną i zdrową pozycję. Rehabilitanci przez kilka godzin ustawiali moduły siedziska, oparcia, zagłówka, podłokietników. Zarówno rodzice jak i Paweł uczą się korzystać z nowego sprzętu, co wcale nie jest takie proste. Ciało Pawła przyzwyczajone do poprzedniego wózka musi przywyknąć do nowego. Są jednak pełni nadziei, że drobnymi krokami uda się Pawłowi wrócić do dawnych aktywności. Marzy, aby już wkrótce pojechać z tatą na mecz. 

Drodzy Darczyńcy – przywróciliście Pawła do życia. Wraz z mamą dwóch wspaniałych synów Pawła, Jasia i jednego Anioła oraz z rodzinami pozostałych stypendystów z serca Wam dziękujemy.  

Więcej o Pawle i jego rodzinie znajdziesz na stronie: Szymańscy Paweł, Tomek i Jasiu