Roszczenia poszkodowanego wobec ZUS z ubezpieczenia wypadkowego nie podlegają przedawnieniu - nie mają charakteru pracowniczego, ale ubezpieczeniowy.

Roszczenie o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy, nie przedawnia się. Nawet kilka lat po wypadku pracownik może się domagać sporządzenia protokołu/karty wypadku czy też ich sprostowania.  Pamiętać jednak należy, że im więcej upłynie czasu od zdarzenia, tym większe będą trudności wykazania, że zdarzenie miało miejsce i że było wypadkiem przy pracy. Istotnym jest również, że poszkodowany ma obowiązek  niezwłocznie zawiadomić pracodawcę/inny właściwy podmiot o zaistnieniu wypadku.

Przedawnieniu ulegają natomiast ewentualne roszczenia odszkodowawcze poszkodowanego z tytułu wypadku przy pracy wobec pracodawcy/innego właściwego podmiotu– jako roszczenia cywilne  o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym. Roszczenia te przedawniają się z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia, jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Jeśli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku (popełnionego przez pracodawcę) roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.  W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.  

Jeśli niestety doszło do przedawnienia roszczeń – sąd może nie uwzględnić podniesionego przez pozwanego pracodawcę/inny właściwy podmiot zarzutu przedawnienia z uwagi na zasady współżycia społecznego, mając na względzie szczególny charakter roszczeń majątkowych związanych z wypadkiem przy pracy.