Krzysiu oddycha przez respirator i karmiony jest dojelitowo. Mimo ciężkiego stanu klinicznego jest uśmiechniętym nastolatkiem. Wraz z rodzicami i bratem mieszka na wsi niedaleko Jasła. 

15-letni chłopiec urodził się jako wcześniak. Choruje na obustronny niedosłuch i czterokończynowe dziecięce porażenie mózgowe. W 2019 roku jego stan się pogorszył i od tej pory nie oddycha samodzielnie. Mama i tata uczą się pielęgnacji od nowa. Bo mimo, że Krzysiu jest  niepełnosprawny od urodzenia to jednak opieka nie była aż tak skomplikowana. Teraz trzeba było się nauczyć jak obsługiwać respirator. Więcej sprzętu utrudnia każde wyjście na zewnątrz czy zwykłe przemieszczanie się po domu. 

WPŁACAM DARDrogi Czytelniku! Prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1,5% podatku na sfinansowanie stypendiów przekazywanych przez nasze Stowarzyszenie dla dzieci w ciężkim stanie klinicznym. Dziękujemy!

Jedynym żywicielem rodziny jest tata Zbigniew. Jest górnikiem w kopalni ropy. Ma też hobby. Kolekcjonuje lampy naftowe. Choć jak przyznaje ciężka fizyczna praca i codzienne obowiązki domowe nie pozwalają mu już na szukanie nowych okazów. Mama Danuta stale czuwa przy Krzysiu. 

Rodzina podjęła wyzwanie stypendialne w Programie Pomocy Dzieciom. Wspieramy ich poprzez comiesięczne stypendium. Towarzyszymy w likwidacji barier architektonicznych. Marzeniem zwłaszcza mamy jest podjazd dla wózków, aby samodzielnie, gdy mąż jest w pracy, dała radę wyjść z synem na dwór, na świeże powietrze. To marzenie spełniliśmy z końcem grudnia 2019 roku. 

Co już zrobliśmy

Rodzina jest Absolwentem Programu Pomocy Dziecom od 2021 roku.