Skutkiem wypadku było ciężkie niedotlenienie mózgu i uszkodzenie centralnego układu nerwowego. Z tego powodu Michał ma ataki padaczki i porażenie czterokończynowe z silnym spastycznym napięciem mięśni. Chłopczyk nie mówi. Oddycha przez rurkę tracheostomijną.  Obce mu jest to, co dla większości ludzi zdaje się być naturalne, normalne, a przez to prawie niezauważalne, mianowicie – oddychanie pełną piersią. Do tego, Michał żywiony jest przez rurkę wprowadzoną wprost do żołądka. 

 

Rodzina mieszka i prowadzi gospodarstwo rolne w Poczałkowie w woj. kujawsko-pomorskim. Żyją z rolnictwa. Jest ciężko, bo produkcja nie zawsze przynosi oczekiwane zyski, a leczenie i rehabilitacja dziecka pochłaniają ogromne pieniądze. Zaraz po wypadku, rodzice Michała popadli w długi, gdyż wszystkie oszczędności przeznaczyli na leczenie dziecka. Kolejnym utrudnieniem jest brak wsparcia hospicjum. Jak się okazało Michał jest w zbyt dobrym stanie, by mógł być zakwalifikowany do opieki hospicyjnej. Oznacza to, że rodzina jest pozbawiona systematycznego i specjalistycznego wsparcia pięlęgniarki i lekarza. 

 

Mimo trudności nie poddają się. Pani Ewelina i Pan Maciej, marzą, aby Michał był zdrowy. W obliczu tego największego marzenia, mają też kilka mniejszych: pieniądze na leczenie, spłata zadłużenia, naprawa dachu, rozwój gospodarstwa. Tata Michała wziął dodatkową pracę i przewozi zwierzęta. W tym kierunku podnosi także kwalifikacje zawodowe. A my go w tych działaniach wspieramy, bo to inwestycja w całą rodziną. Pomagamy rodzinie także w formie comiesięcznego stypendium oraz spłacie zadłużeń.