Kubę poznaliśmy w 2014 roku. Chłopczyk mieszka wraz z rodzicami i dwójką rodzeństwa niedaleko Jasła. Jadąc od zachodu przemierza się malowniczy Beskid Niski. - Tak, tu tylko widok z okna jest ładny – mówi pani Maria, z żalem w głosie.

Krajobraz przynosi ukojenie chwilowe, bo nie rozwiąże przecież codziennych problemów. Mama Kuby troszczy się o dom i dzieci. Najmłodsza Amelka urodziła się w 2014 roku. Kuba jest o 7 lat starszy. Ma założoną tracheostomię, karmiony jest dojelitowo. Ostatni pobyt w szpitalu zakończył się usunięciem lewego płuca.  Tata Kuby niedawno stracił pracę. Firma przewozowa, w kórej pracował jako kierowca upadła. Nie podddaje się jednak i podnosi kwalifikacje zawodowe. 

Jestem cały czas na pełnych obrotach, bez chwili wytchnienia czy kontaktu z innymi ludźmi, ale Kubuś swoim uśmiechem i pogodą ducha wszystkie złe chmury rozpędza i za to bardzo go kocham – opowiada mama. 

Dom rodzinny jest nietypowy. Na przestrzeni lat do pierwotnego budynku dobudowywano kolejne pomieszczenia. W rezultacie budynek ma pokoje na różnych poziomach, ale bez wyraźnego podziału na piętra. Praktycznie do każdego pokoju prowadzą mniejsze lub większe schody. Łazienka, która znajduje się najniżej jest mikroskopijnie mała i w dość dużej odległości od pokoju Kuby. Noszenie dziecka do łazienki jest dla mamy bardzo uciążliwe. Przebudowa domu pochłonęłaby więcej środków niż dobudowanie kolejnej części, dlatego też rodzice zdecydowali się właśnie na dalszą rozbudowę. Wspieramy rodzinę finansowo w tym przedsięwzięciu. I najważniejsze, tata Kuby znowu ma zatrudnienie. 

O Kubie w aktualnościach: 

• Kuba zamieszka w domu bez barier
• Co jest rajem dla Kuby?

WPŁACAM DARDrogi Czytelniku! Prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1% podatku na sfinansowanie stypendiów przekazywanych przez nasze Stowarzyszenie dla dzieci w ciężkim stanie klinicznym. Dziękujemy!

Zobacz jak wyglądały prace budowlane? 

Co już zrobiliśmy