Poznaliśmy rodzinę w 2016 roku. Tata chłopca - pan Sławomir przywitał nas bardzo serdecznie. Usiedliśmy obok Kasjana w niewielkim pokoju. Jedynym pokoju jaki mieli na tamten moment. Chłopczyk leżał spokojnie podłączony do respiratora, ale co jakiś czas wstrząsały nim napady padaczkowe. Wówczas aparatura monitorująca czynności życiowe zaczynała piszczeć. Pan Sławomir miał jednak wszystko pod kontrolą. Jego obecność, kochający dotyk uspokajała syna, przynosiła ukojenie. 

WPŁACAM DARDrogi Czytelniku! Prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1,5% podatku na sfinansowanie stypendiów przekazywanych przez nasze Stowarzyszenie dla dzieci w ciężkim stanie klinicznym. Dziękujemy!

Tata – złota rączka

Kasjana nie można było nawet na chwilę zostawić samego. Pan Sławomir przeszedł niezwykle trudną lekcję życia. Gdy ukochana żona zginęła w wypadku samochodowym z dnia na dzień nie tylko został sam, ale przede wszystkim musiał nauczyć się opieki nad tak ciężko chorym dzieckiem. Przed śmiercią żony pracował, a mama pielęgnowała syna. 

Tata wraz z synem mieszkali w niewielkim domku. Był to budynek gospodarczy, który od paru lat pan Sławomir adaptował dla potrzeb rodziny. Jest złotą rączką i niemal wszystkie prace wykonywał sam. Miał głowę pełną pomysłów. Planował przygotować pokój dla Kasjana, wyremontować łazienkę i przystosować samochód do przewozu dziecka. Własnymi rękami wybudował windę. To co zrobiło na nas szczególne wrażenie to pogoda ducha pana Sławomira. 

Nagłe załamanie zdrowia

Kasjan zmarł po nagłym załamaniu zdrowia, z powodu niewydolności oddechowej. Był naszym stypendystą od dwóch lat. Dzięki Wam rodzina otrzymywała comiesięczne stypendium, które tata, Pan Sławomir przeznaczał na zabezpieczenie potrzeb chorego synka. Wspieraliśmy rodzinę także w poprawie warunków mieszkaniowych. Dziękujemy Wam za towarzyszenie rodzinie i wsparcie.